Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΦΥΛΛΑΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;





Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες• δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία• γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε• πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε. Αδέρφια, επέλεξα στην αρχή του συγκεκριμένου κειμένου να τοποθετήσω ένα ποίημα του τεράστιου ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη για τους Ήρωες.

 Οι φύλακες των Θερμοπυλών μένουν για πάντα χαραγμένοι στις μνήμες των απογόνων τους και γενικότερα όλων των ανθρώπων. Είτε ήταν 300 είτε 700 είτε 1.000 είτε πολλές χιλιάδες και εκατομμύρια, παραμένουν ίδιοι. Θα σπεύσει κάποιος να δηλώσει: «Μα καλά, τι σχέση έχουν τα Μηδικά με τον Άρη;» Λίαν συντόμως απαντώ με τον δικό μου «δαιμονικό» τρόπο. Μήδοι υπάρχουν πολλοί στον Άρη, όπως και Εφιάλτες νέοι και παλαιοί. Άνθρωποι που προδίδουν την ιστορία του συλλόγου και τον εκμηδενίζουν μπροστά στα μάτια μας.

 Φύλακες ποιοι είναι άραγε;

 Θα το δούμε στο γήπεδο την επόμενη αγωνιστική με τον Ο.Φ.Η. Θα το δούμε στη Γενική Συνέλευση. Θα το δούμε στα γραφεία των πολιτικών της Θεσσαλονίκης. «-Άντε και το γέμισες, τι έγινε μετά;» Να πω την αλήθεια, αξία δεν έχει μόνο να το γεμίζεις, αλλά και να ανταποκρίνονται όλοι στις συνθήκες, πρώτα οι υποστηρικτές και μετά οι μαχητές.

 Όσο καταπονημένοι και αν είναι στις Θερμοπύλες, όσο άνιση κι αν είναι η μάχη, οι πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά μένουν και περιμένουν κοιτώντας στα ίσα τους Πέρσες. Κι ας μην το κάνουν οι υπόλοιποι. «Πόσο ακόμα; Στο ναδίρ μας φέρανε τα λαμόγια!» Ποιος επέλεξε τα λαμόγια; Ποιος αποφάσισε να αφήσει τα πράγματα «εν λευκώ»; Ποιος στήριξε τα λαμόγια; «Ναι, δεν φταίμε εμείς που ήταν λαμόγια, τον Άρη στηρίζαμε.» Και τώρα τι κάνουμε; Δε θα τον στηρίξουμε; Θα χάσουμε την περηφάνια μας και την αγάπη μας; Είμαστε στο πεδίο της μάχης αδέρφια.

 Οι Μήδοι πλησιάζουν για τρίτη φορά. Γινόμαστε Εφιάλτες στις δικές μας Θερμοπύλες ή λέμε «ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ» ή «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» ή όπως αλλιώς θέλετε και συνεχίζουμε; 25/3/2014. Πρέπει να θυμόμαστε ενίοτε το από πού ερχόμαστε.

 ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΔΑΙΜΩΝ


Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

 
ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ-ΑΡΗΣ 2-1

 Οχι ρε ατιμοι φλωροι του συστηματος,δεν προσκυναμε τα αφεντικα σας,εχουμε μαθει να εχουμε το κεφαλι μας ψηλα, αθλια υποκειμενα μιας λιγκας, γεματη σαπιλα και διαφθορα, ειστε ολοι σας, με παραμαγαζα, που τα ονομαζετε δηθεν θεσμους, μπουρμπουτσαλα, τιποτα δεν ειστε, ενας οικος ανοχης ειστε, χωρις φωτα, που γελαει η ποδοσφαιρικη ευρωπη με τις γελοιοτητες σας, δουλοπρεπεια και τεμεναδες,δεν αρμοζουν σε εμας,ειμαστε αλλου παπα ευαγγελιο εμεις, μπαμπεσικη μαχαιρια ρε πισωπλατη, στο πιο περηφανο λαο; αυτο ειναι το οπλο σας,απεναντι μας; πουστικα ρε διεφθαρμενοι, τον στησατε στον τοιχο με τα ματια δεμενα;εν ψυχρω δολοφονια, ρε σιχαματα κουκουλοφοροι για μερικα αργυρια;τον σωριασατε στο εδαφος,νομιζοντας οτι θα τον αποτελειωσετε;ποιον ρε το καμαρι της Μακεδονιας;τον Θεο του πολεμου;τον λαβωσατε νομιζετε;δεν νικιεται ρε αυτη η ιδεα,δεν πεθαινει ο Θεος μας, ειναι αθανατος,ειναι ορθιος ακομη,δεν λυγιζει,μας κοιταει στα ματια, και μας δινει την δυναμη και κουραγιο για να συεχιζουμε,ειναι ασβεστη αυτη η φλογα του παθους μας για αυτον, και θα διαρκει αιωνια.

 Εδω ειμαι Θεε μου, κοντα σου ΑΡΗ μου, μην ανησυχεις πολεμαρχε μου, στηριγμα σου θα ειμαι, για μια ζωη, δεν σε εγκατελειψα ψυχη μου, και ουτε θα σε εγκαταλειψω οσο ζω,δεν σε προδωσα στρατηλατη μου, και ουτε θα σε προδωσω οσο ζω,διπλα σου στο προσκεφαλι σου ειμαι,πληγωμενος και εγω οπως και εσυ,απο τα φαρμακερα βελη μισους των εσωτερικων και εξωτερικων εχθρων σου,δεν λυγισα τωρα στα δυσκολα,στεκομαι στο πλευρο σου,πιστος φρουρος της ιδεας σου και οσων πρεσβευεις,δακρυσμενος και εγω οπως και εσυ,προδωμενος και εγω οπως και εσυ,προσπαθωντας να συνειδητοποιησω το μεγεθος του κακου, που σου εχουν κανει,οχι οι εχθροι σου, που στο φιναλε τους ξερουμε ποιοι ειναι,αλλα οι προδοτες εκ των εσω.

 Το μεγεθος της καταστροφης ειναι τεραστιο,και θα φανει στο αμεσο μελλον, το τιμημα θα ειναι βαρυ,και ειναι δημιουργημα δικο μας, και κανενος αλλου, αν θελουμε να λεμε τα πραγματα με το ονομα τους, και δεν θελουμε να κρυβομαστε πισω απο το δακτυλο μας,αν θελουμε στην ουσια να δουμε την αληθεια καταματα, και να παμε παρακατω,μαθαινοντας πλεον απο τα λαθη μας, θα πρεπει να μπει το μαχαιρι βαθια, να φθασει κοκαλο, και να αφαιρεσει ολα τα υπαρκτα καρκινωματα απο την ριζα τους, μπορει το σαπιο κατεστημενο να μας εκτελεσε νταηλικι και εν ψυχρω,αλλα τα δικαιωματα, για να το κανει αυτο, δυστυχως του τα δωσαμε εμεις οι ιδιοι, μεσω των ανυπαρκτων, και κατηγορουμενων για εσχατη προδοσια εις βαρος του ΑΡΗ μας διοικησεων μας,αλλα και του ιδιου του μεγαλομετοχου μας,που συγκαλειπτε τα οργια διαφθορας,και ειναι ο κυριος και αποκλειστικος υπευθυνος της καταστροφης.

 Μπορει οι εχθροι μας να μας σταυρωσαν,με καρφια μεσω Μανταλου και Γουργιωτη,αλλα την εντολη για την σταυρωση του, την εδωσαν,οι δικοι μας αρχιερεις, γραμματεις και φαρισαιοι, φωναζοντας μαζι με τα παπαγαλακια τους,σταυρωσον αυτον,και τωρα ταχα μου και δηθεν, θα το παιξουν σωτηρες, μοιραζοντας τα ιματια του,αναλογα και παλι με τα συμφεροντα τους,τις καρτελες τους,τα παρεακια τους,και ο ΑΡΗΣ μας αδερφια μου τι; ο ΑΡΗΣ μας στα 100 του χρονια που;,εξαιτιας τους για τριτη φορα στην ιστορια του,στα ταρταρα,στο μηδεν, παραδιδοντας την πολη του Θεου στους αλλοθρησκους, για να εκπληρωσουν το σχεδιο τους, μια πολη μια ομαδα, η ομαδα τους.

 Οι υπευθυνοι της οικονομικης καταστροφης του συλλογου, των αδειων ταμειων τις παε, των κλεμενων ονειρων μας, εχουν ονοματεπωνυμα,στειλτε τους στον εισαγγελεα τωρα, για παραδειγματικη τιμωρια, πριν η οργη του λαου ξεσπασει επανω τους,με απροβλεπτες συνεπειες,καταργειστε στην Γου Σου,αμεσα αυτο το εκτρωμα των συγκαληψεων, που ακουει στο ονομα βουλη της διχονοιας, η αλλιως Κλεινω-Ματια-Εγω δημιουργημα αυτων που εφεραν τον συλλογο σε αυτη την κατασταση,εαν θελουμε να παμε μπροστα,και το κυριοτερο απομακρυνεται απο τα κοινα ολα τα φαντασματα του παρελθοντος.

 Στερεψαν πια οι ελπιδες μου, για σωτηρια στο αγωνιστικο κομματι, οι μαθηματικες ελπιδες ομως παραμενουν,αλλα τι να το κανεις,για να πετυχεις το θαυμα θελεις 6 με 7 νικες, θα τι κανεις;δεν ξερω πια,εχω χασει την αισιοδοξια μου, που να πονταρω; το συστημα μου εστειλε τα μυνηματα του,να εναποθεσω τις οποιες ελπιδες μου, στα παιδια που φορανε την φανελα με τον Θεο του πολεμου στο στηθος, και που δεν μου φταινε σε τιποτα για ολα αυτα που συμβαινουν στην αγαπημενη μας ομαδα; θα το κανω, αν και το βλεπω πλεον χλωμο,δειξτε εγωισμο, και καντε οτι το καλυτερο μεχρι τελους,και εμεις εκει στα πεταλα θα ειμαστε κοντα σας,παιξτε για την τιμη του Θεου του πολεμου.

Ολοι  γηπεδο το σαββατο για τον Θεο του πολεμου και μονο, ολοι γηπεδο το σαββατο για να δοξασουμε το ονομα του,ολοι γηπεδο το σαββατο για να υμνησουμε την χαρη του,ολοι γηπεδο το σαββατο για να στειλουμε ενα ηχηρο μυνημα στο πανελληνιο, οτι ειμαστε εδω εδω ενωμενοι, να τραγουδισουμε παρεα για τον Θεο μας, ολοι εκει για εναν ορκο τιμης, οτι θα πληρωσουν ολοι, οσοι τον εκαναν να πονεσει,ολοι εκει μεχρι τελους.

 ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ
 ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΣΟΥΛΗ ΠΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕΣ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ
 ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ